Στην τοποθεσία Λάσδα βρίσκεται ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου και ανήκει στην κεντρική Εκκλησία την Κοίμηση. Εδώ υπήρχε παλιό χωριό, τσιφλικοχώρι του Κεχρημάμπεη. Η πιθανή ημερομηνία ανέγερσης είναι το έτος 1859 από μια επιγραφή η οποία σώζεται στην δυτική είσοδο. Οι φορητές εικόνες του τέμπλου κάπως ιδιόρρυθμες δεν κατατάσσονται σε κάποιο ζωγραφικό είδος .Λαϊκή μάλλον αγιογραφία. Η Λάσδα δεν είχε ντόπιο παπά και εξυπηρετείτο από τους ιερείς των Καναλίων. Μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας το 1881 έφυγαν οι Τούρκοι και έγιναν αγορές από τους Καναλιώτες .Οι λίγοι κάτοικοι ,άλλοι έφυγαν προς τα Κανάλια ( Λασδαίοι ) και άλλοι προς την Λοξάδα . Έτσι από το 1882 περιήλθε σαν ξωκλήσι στην Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, και από τότε η γιορτή της είναι κάθε χρόνο στις 23 Αυγούστου κατά την οποία μαζεύεται πλήθος κόσμου από το χωριό αλλά και από τα γύρω ,καθώς επίσης το προσκύνημα γίνεται και για το αγίασμα που υπάρχει στα 100 περίπου μέτρα ανατολικά της εκκλησίας και κοντά στην βρύση κάτω από τον μη υπάρχοντα πλέον φτελιά . Παλαιότερα ήταν ένα μικρό κτίσμα το οποίο σκέπαζε το πηγάδι που ήταν στο κέντρο. Σήμερα όμως ένας καλλιτεχνικός τρούλος με εικονοστάσι σκεπάζει το αγίασμα. Την ημέρα της γιορτής μετά την Θεία Λειτουργία σχηματίζεται πομπή , η οποία με επικεφαλής την εικόνα της Κοιμήσεως κατευθύνεται στο αγίασμα όπου σηκώνεται το ύψωμα και διαβάζεται ο αγιασμός. Πάλι εδώ το ίδιο σκηνικό με τα γαϊδουράκια πανηγυρικά το σεντόνι στο σαμάρι και όλος ο δρόμος μέχρι το χωριό γεμάτος ανθρώπους – φωνές – ΖΩΗ…….. Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι παλαιά την Παναγία στην Λάσδα την θεωρούσαν οι Καναλιώτες γιάτρισσα των ζώων.Ετσι λοιπόν όταν κάποιο ζώο αρρώσταινε το περιφέρανε συμβολικά γύρω από την εκκλησία ( τα ζώνουν όπως λένε ) τα ποτίζανε με το αγίασμα και γίνονταν καλά? Περισσότερες πληροφορίες ΚΑΝΑΛΙΑ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ σελ. 245
