Οι πληροφορίες για την ίδρυση του χωριού στερούνται από γραπτές πηγές για αυτό βασίζονται πιο πολύ στην παράδοση αλλά και σε δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο από νεότερους συγγραφείς οι οποίοι προσπάθησαν να μεταδώσουν στην μνήμη των νεότερων ορισμένα αξιοσημείωτα στοιχεία για την γενέτειρα τους .
Χειρόγραφο από τον Θεόδωρο Γ. Πάσχο με χρονολογία 1949 γραμμένο στους Σοφάδες Καρδίτσας περιέχει αρκετά στοιχεία από την ιστορία του χωριού και αρκετές χρήσιμες χρονολογίες ,οι οποίες αν αληθεύουν , μας οδηγούν χρονικά στην εγκατάσταση του πρώτου κατοίκου στο χωριό μας .
Ο ίδιος αναφέρει ότι αυτή η ιστορία γράφτηκε αρχικά από τον Γούλα Ευαγγ. Πάσχο το 1785 και είχε αντιγραφή ξανά από τον εγγονό του Στέφανο φοιτητή το 1884. Το έγγραφο αυτό χάθηκε κατά την διάρκεια της κατοχής και ξαναγράφτηκε ξανά από μνήμης όπως προαναφέραμε το 1949.
Εξ άλλου είναι απολύτως βέβαιο ότι το χωριό μας δεν είναι πολύ παλιό .
Από άλλους λέγεται και πιστεύεται ότι όλη η πλαγιά των Καναλίων ήταν ένα μεγάλο δάσος και το έδαφος δεν είχε ακόμα υποστεί την διάβρωση που παρουσιάζει σήμερα.
Λέει λοιπόν η παράδοση ότι όλη αυτή η δασώδης περιοχή ήταν ‘βακούφκο’ του μεγάλου μοναστηριού της Λυκουσάδας σημερινής Λοξάδας , γυναικείο μοναστήρι το οποίο διοικητικά ανήκε στο μοναστήρι των Μετεώρων.
Το μοναστήρι είχε υπό την εκμετάλλευση του πολλά αιγοπρόβατα και λέγεται πως για την μεταφορά του γάλακτος υπήρχαν πήλινα κ α ν ά λ ι α για την μεταφορά του στο μοναστήρι , υπολείμματα των οποίων σώζονται μέχρι και σήμερα..
Κατά άλλη εκδοχή ίσως και πιο λογική με τα πήλινα κανάλια μεταφερότανε νερό στην Λοξάδα και όχι γάλα μιας και η ποιότητα του νερού μας ήταν γνωστή από τότε.
Πρώτος κάτοικος του χωριού ήτανε ο νεαρός Ηπειρώτης Γεώργιος Πάσχος καταδιωκόμενος από τους Τούρκους κατά το έτος 1650 κατέφυγε στην δασώδη περιοχή του χωριού η οποία προστατευότανε ως βακούφκο από τους Τούρκους.
Εκεί το 1654 παντρεύτηκε την Ευαγγελή Χασιώτη από την Λάσδα και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο χωριό ,λέγεται μάλιστα ότι το πρώτο σπίτι το έκτισε στην βορειοδυτική πλευρά της πλατείας έκανε μεγάλη προκοπή και λέγεται ότι απέκτησε έξι παιδιά.
Κατά άλλη εκδοχή οι Πασχαίοι εγκαταστάθηκαν στο χωριό το δεύτερο ήμισυ του 17 αιώνα .
Συγχρόνως σχεδόν με τον πρώτο Πάσχο κατάφθασε και εγκαταστάθηκε στο χωριό και ο Ρίζος , ο οποίος έκτισε το σπίτι του στα σημερινά Ριζέικα , Ηπειρώτης και αυτός.
Μετά σιγά σιγά ανεβαίνανε για εγκατάσταση και πολλοί κάτοικοι από την Λάσδα , Σαρικίνα και Παλαιοχώρι λόγω της ελονοσίας που μάστιζε τον κάμπο.
Αργότερα εγκαταστάθηκαν στο χωριό πολλοί Αργιθεάτες όπως οι Παπαποστολαίοι , Λιασκοβιταίοι, Μαυρακαίοι ,Καπνουτζαίοι , Ζουμπαίοι.
Οι Γηρασαίοι κατεβήκανε από το Ζουπάνι Κοζάνης σημερινό Πεντάλοφο.
Κατεραίοι από την Ηπειρο περιοχή της Άρτας, Χαλατσαίοι από την Καρύτσα ,Κρικαίοι από το Τροβάτο Ευρυτανίας .
Δημητρακάκης από την Κρήτη κατάφυγε μετά την άλωση του Μεσολογγίου
Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι πως το χωριό είχε μεγάλη πληθυσμιακή ανάπτυξη μέχρι τα μεταπολεμικά χρόνια μετά τα οποία έχουμε σταδιακή μείωση του πληθυσμού με τα σημερινά πλέον ανησυχητικά στοιχεία των απογραφών.
Έτος 1881 κάτοικοι 1.320
Έτος 1900 κάτοικοι 1.651
Έτος 1920 κάτοικοι 2.028
Έτος 1928 κάτοικοι 2.070